Финансиран од Европската Унија. Сепак, искажаните ставови и мислења се само на авторот(ите) и не мора да ги одразуваат ставовите на Европската унија или Европската извршна агенција за образование и култура (EACEA). Ниту Европската унија ниту EACEA не можат да бидат одговорни за нив (Број на проектот: 101133538). заменки (Совет на Европа, 2020). Охрабрувањето на сите засегнати страни да користат нестереотипен јазик и однесување помага во искоренување на предрасудите и поттикнува култура на взаемна почит. Инклузивноста, исто така, подразбира дека сите членови на спортската заедница – од спортисти до администратори – се чувствуваат вреднувани и овластени да придонесуваат. За да се постигне ова, спортските организации треба да вклучат различни претставници во развојот и спроведувањето на Кодексот на однесување, осигурувајќи дека тој ги одразува широкиот спектар на перспективи (ИОК, 2016). Спречувањето и справувањето со РБН и дискриминацијата се клучни цели на Кодексот на однесување. Јасните дефиниции за неприфатливо однесување – вклучувајќи вознемирување, злоупотреба и дискриминација – помагаат во создавање заедничко разбирање за тоа што претставува недолично однесување. Доверливите и пристапни механизми за пријавување се од суштинско значење за ефективно справување со инцидентите. Канцеларијата на Обединетите нации за дрога и криминал (UNODC) нагласува дека овие механизми мора да ја заштитат анонимноста и безбедноста на оние што пријавуваат (UNODC, 2019). Спортските организации треба да ги дефинираат постапките за управување со поплаките, вклучително истражни процеси, дисциплински мерки и поддршка за засегнатите лица. Програмите за обука на тренери, спортисти и персонал за препознавање и одговарање на РБН се исто така од клучно значење. Таквите програми ја зголемуваат свесноста и ги опремуваат засегнатите страни со вештини потребни за соодветна и одговорна интервенција. Обуката треба да биде фокусирана на препознавање знаци на злоупотреба, разбирање на нијансите на РБН и стекнување техники за решавање конфликти и давање соодветна грижа како одговор на трауми (Spurek & Riba i Giner, 2023). Креирање безбедни средини Воспоставувањето безбедни средини во рамките на спортските организации е клучен елемент на сеопфатен Кодекс на однесување. Безбедните средини треба да бидат и физички и психолошки. Физички, објектите мора да бидат дизајнирани со фокус на безбедност, вклучувајќи добро осветлени простории, сигурни соблекувални и приватни зони за пријавување инциденти. Психолошки, од суштинско значење е создавање атмосфера на доверба и почит. Жртвите мора да бидат уверени дека нивните пријави ќе бидат земени сериозно и обработени со дискреција. Истражувањата на GREVIO (2023) ја нагласуваат важноста на лесно достапни зони каде што жртвите можат да добијат итна помош, советување и информации за достапните ресурси. На пример, за време на Олимписките игри во Париз, беа воспоставени „безбедни зони“ кои нудеа непосредна поддршка и служеа како модел за други меѓународни спортски настани (Le Monde, 2024). Овој пристап треба да се адаптира и имплементира во националните и локалните спортски организации за да се обезбеди унифициран одговор на ваквите ситуации. Повратни информации и редовните евалуации се од клучно значење за одржување на ефикасноста на безбедните средини. Собирањето повратни информации од спортисти, тренери и засегнати страни помага во идентификување на недостатоците и областите за подобрување. Дополнително, партнерствата со локални и меѓународни невладини
RkJQdWJsaXNoZXIy NzYwNDE=